اَلْفَرْكُ [el-ferk] (تَرْكٌ [terk] vezninde) Bir nesneyi el ile sürtüp ovmak ma’nâsınadır; yukâlu: فَرَكَ الثَّوْبَ وَالسُّنْبُلَ فَرْكًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا دَلَكَهُ Ve bir adama bugz eylemek, 'alâ-kavlin ehad-ı zevceyn âhere bugz eylemeğe mahsûstur, niteki fâ’nın kesriyle فِرْكٌ [firk] ve قُعُودٌ [ku’ûd] vezninde فُرُوكٌ [furûk] ve zammeteyn ve teşdîd-i kâf’la فُرُّكَانٌ [furukkân] dahi bu ma’nâyadır; yukâlu: فَرِكَهُ وَفَرَكَهُ فَرْكًا وَفِرْكًا وَفُرُوكًا وَفُرُّكَانًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ وَمِنَ الْأَوَّلِ شَاذًّا إِذَا بَغَضَهُ أَوْ خَاصٌّ بِبِغْضَةِ الزَّوْجَيْنِ فَيُقَالُ فَرِكَهَا وَفَرِكَتْهُ

s. 1. A rubbing between the thumb and finger or between the hands. 2. A spouse’s hating his consort; conjugal hate, incompatibility.

aşağıbak.

اَلْفَرْكُ [el-ferk] (fâ’nın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Bir nesneyi ovmak; tekûlu: فَرَكْتُ الثَّوْبَ وَالسُّنْبُلَ بِيَدِي أَفْرُكُ فَرْكًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ