s. (pl. افراط) 1. A forerunner, scout, especially, a scout for water; also, (dual فرطان, obl. فرطین) one who goes in advance ofa funeral procession to dig the grave. 2. A child who predeceases his parents or relatives. 3. An action done or a reward prepared beforehand. 4. An indication of what is to follow. 5. An act done or word spoken without consideration.

اَلْفَرَطُ [el-ferat] (fethateynle) Şol kimsedir ki sulanmak için bir cânibe teveccüh eden kavmden mukaddem varıp onlar için ipler ve kovalar ihzâr ede. Pes فَرَطٌ [ferat] فَعَلٌ [fa’al] bi-ma’nâ فَاعِلٌ [fâ’il] olur, تَبَعٌ [teba’] bi-ma’nâ تَابِعٌ [tâbi’] olduğu gibi; yukâlu: رَجُلٌ فَرَطٌ وَقَوْمٌ فَرَطٌ أَيْضًا Ve fi’l-hadîsi: “أَنَا فَرَطُكُمْ عَلَى الْحَوْضِ” Ve minhu kîle li’l-meyyiti’t-tifli: “اَللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لَنَا فَرَطًا” أَيْ أَجْرًا يَتَقَدَّمُ مِنَّا حَتَّى نَرِدَ عَلَيْهِ