(a. f. b. s.) : 1) sevinçli, (bkz. : mes’ûd, şâd). 2) müz. Türk müziğinin mürekkep makamlarındandır. Tahminen 1820 senelerinde Şâkir Ağa tarafından terkîbedilmiştir; biraz eviç makamına benzerse de ifâde îtibâriyle dahî ondan farklıdır; şen ve hafif mevzular, bahar tasvirleri gibi parçalarda kullanılabilir. Bu makamı, nevâ’da rast beşlisi segâh’da ferahnak beşlisi, dügâh’da rast beşlisi, ferahnak beşlisi ve nîm hicazda hicaz dörtlüsünden mürekkeptir. Bu diziler, ekseriya karışık bir surette kullanılır. Makam, ferahnak beşlisi ile karar eder. Durak ırak ve güçlü birinci derecede dügâh perdeleridir. Makam umumiyetle inicidir. Donanıma fa ve do için birer bakıyye diyezi konur. Zikredilen beş dizinin son ikisinde her iki arıza, ilkinde yalnız birinci arıza ve üçüncüsünde yalnız ikinci Srıza mevcuttur. Bu diziler kullanılırken, bu noktalar gözönünde tutularak bekar konulur. Segâh’daki ferahnak beşlisinin si koma bemolü ve hicaz dörtlüsünün mi bakıyye diyezi arızaları, nota içerisinde geçen yerlere konur. Bununla beraber hicaz dörtlüsünün kullanılmadığı ferahnak eserler de vardır.

sıf. fa. Sevinçli, şâd, şâdân, mesrûr, münşerihu’l-kalp. || mu. Bir makâm-ı mahsûs.

a. 1. Cheerful. 2. Name or an air, or mode of music, a branch of that styled بیاتی .