(a. i.) : kapan, tuzak, ağ, fak.

اَلْفَخُّ [el-fahh] (fâ’nın fethi ve hâ’nın teşdîdiyle) Fak ve kapan ta’bîr ettikleridir ki onunla kuş makûlesi sayd ederler. Cem’i فِخَاخٌ [fihâh] gelir fâ’nın kesriyle ve فُخُوخٌ [fuhûh] gelir. Ve فَخٌّ [Fahh] Mekke’de bir mevzi’ adıdır ki 'Abdullâh b. 'Ömer el- Fârûk radıyallâhu 'anhumâ onda medfûndur. Ve فَخٌّ [fahh] Masdar olur, ayakların mefâsılı gevşeyip silkilenmek ma’nâsına, niteki فَخَّةٌ [fahhat] hâ’yla ve فَخَخٌ [fehah] fethateynle bu ma’nâyadır; yukâlu: فَخَّتْ رِجْلاَهُ فَخًّا وَفَخَّةً وَفَخَخًا إِذَا اسْتَرْخَتْ Ve فَخٌّ [fahh] ve فَخِيخٌ [fahîh] Uykuda pek pek muşuldamak ma’nâsınadır; yukâlu: فَخَّ النَّائِمُ فَخًّا وَفَخِيخًا إِذَا غَطَّ Ve râyiha her tarafa yayılmak ma’nâsınadır; yukâlu: فَخَّتِ الرَّائِحَةُ إِذَا فَاخَتْ

s. (pl. فخوخ فخاخ،) A snare, trap or net.

vn. & s. A blowing or grunting in sleep.

اَلْفَخُّ [el-fahh] (fâ’nın fethiyle) Bir nesnedir ki onunla kuş tutarlar, مِصْيَدَةٌ [misyadet] ma’nâsına.