اَلْأَشِرُ [el-eşir] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve اَلْأَشُرُ [el-eşur] (نَدُسٌ [nedus] vezninde) ve اَلْأَشْرُ [el-eşr] (شَكْسٌ [şeks] vezninde ve fethateynle de lügattir ki vasf bi’l-masdar olur) ve اَلْأَشْرَانُ [el-eşrân] (سَكْرَانُ [sekrân] vezninde) Vefret üzere şâdân olan kişiye denir. Cem’leri أَشِرُونَ [eşirûne] gelir şîn’in kesriyle ve أَشُرُونَ [eşurûne] gelir şîn’in zammıyla ve أُشُرٌ [uşur] gelir zammeteynle ve أَشْرَى [eşrâ] gelir, سَكْرَى [sekrâ] vezninde ve أَشَارَى [eşârâ] gelir, خَبَاطَى [habâtâ] vezninde ve أُشَارَى [uşârâ] gelir, سُكَارَى [sukârâ] vezninde.