sıf. ar. cm: erâzil. [رذيل rezîl’den itf.] Daha veya pek alçak ve rüsvây: ارذل ناس erzel-i nâs = insanların en rezîl ve bed-nâmı.

اَلرَّذْلُ [er-rezl] (râ’nın fethi ve zâl’ın sükûnuyla) ve اَلرُّذَالُ [er-ruzâl] (غُرَابٌ [gurâb] vezninde) ve اَلرَّذِيلُ [er-rezîl] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve اَلْأَرْذَلُ [el-erzel] (أَجْهَلُ [echel] vezninde) Dûn ve hasîs ve fürû-mâye kimseye denir, ‘alâ-kavlin her şey’in kötüsüne ve kemterine denir, رَدِيءٌ [redî’] ma’nâsına. Üçünün cem’i أَرْذَالٌ [erzâl] ve رُذُولٌ [ruzûl] gelir râ›nın zammıyla ve رُذَلَاءُ [ruzelâ’] gelir, جُهَلَاءُ [cuhelâ’] vezninde ve رُذَالٌ [ruzâl] gelir ki bu iki رَذِيلٌ [rezîl]in cem’idir ve أَرْذَلُونَ [erzelûn] gelir.

a. More, most, very despicable or infamous.