اَلْأَرَمُ [el-erem] (fethateynle) ve اَلْأَرِيمُ [el-erîm] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve اَلْإِرَمِيُّ [el-iremiyy] (عِنَبِيٌّ [‘inebiyy] vezninde ve hemzenin fethiyle de câ’izdir) ve اَلْأَيْرَمِيُّ [el-eyremiyy] (حَيْدَرِيٌّ [hayderiyy] vezninde ve hemzenin kesriyle lügattır) Nâstan bir kimse ve eser ve nişân ma’nâlarına müsta’meldir; mîl ve minâre ma’nâsından me’hûzdur; yukâlu: مَا بِالْمَكَانِ أَرَمٌ وَأَرِيمٌ وَإِرَمِيٌّ وَأَيْرَمِيٌّ أَيْ أَحَدٌ وَعَلَمٌ Şârihin beyânına göre nefy mevki’ine mahsûstur. Ve إِرَمِيٌّ [iremiyy] ve أَيْرَمِيٌّ [eyremiyy] kelimelerinde yâ’ vahdetiyyedir, gûyâ ki إِرَمٌ [irem] ve أَيْرَمٌ [eyrem] cins 'add olunmuştur;cem’i أَرَامٌ [erâm]dır niteki zikr olundu.

اَلْأَرِمُ [el-erim] (hemzenin fethi ve râ’nın kesriyle) Bi-ma’nâhu; yukâlu: مَا بِالدَّارِ أَرِيمٌ وَمَا بِهَا أَرِمٌ أَيْ مَا بِهَا أَحَدٌ رِوَايَةً عَنْ أَبِي زَيْدٍ