اَلْأَجْهَرُ [el-echer] (أَحْمَرُ [ahmer] vezninde) Hoş-manzar ve hûb-kıyâfet, a’zâsı mütenâsib ve endâmı tâmm ve mevzûn mahbûba denir; yukâlu: غُلاَمٌ أَجْهَرُ أَيْ حَسَنُ الْمَنْظَرِ وَالْجِسْمِ التَّامَّةُ Ve şaşılığı bed olmayıp melâhatli olan şaşıya denir; yukâlu: رَجُلٌ أَجْهَرُ أَيْ أَحْوَلُ مَلِيحُ الْحَوَلَةِ Ve kamaşık gözlü adama denir ki güneş pertevinde bir nesneyi göremez ola; yukâlu: رَجُلٌ أَجْهَرُ إِذَا كَانَ لاَ يُبْصِرُ فِي الشَّمْسِ Ve şol ata denir ki alnında olan sabâhu’l-hayrı bütün yüzüne şâmil olmuş ola; yukâlu: فَرَسٌ أَجْهَرُ إِذَا كَانَ قَدْ غَشِيَتْ غُرَّتُهُ وَجْهَهُ

a. 1. Handsome (man). 2. Large-eyed, open-eyed (man). 3. Very slightly squinting (man), with a pretty cast in his eye. a. Over sensitive of broad sunlight, (a man) who cannot bear the full light of sunshine, weak-eyed. 5. White-faced (horse). 6. Open bare (country).

اَلْأَجْهَرُ [el-echer] (hemzenin ve hâ’nın fethi ve mâ-beynde cîm’in sükûnuyla) Güneşte görmeyen kimse.