i. [Damlar gibi vurması vech-i tesmiyesi olabilir] 1. Beden-i insanda kanın cevelân ettiği yollar ki muhtelif kalınlıkta borulardan ibarettir. Irk, şiryân, verîd, reg: nabızlı damar; şahdamar = kanı veren büyük damar, şiryân; ak damar = sinir. 2. Damar veya köke benzeyip bir cismin her tarafında teşa‘ub eden yollar, turuk-ı ihtilât: yağmur suları yerin damarlarına girer. 3. Mermer ve ona müşâbih dalgalı şeylerdeki çizgiler: penbe damarlı ve beyaz zemînli ebrû. 4. Toprağın içindeki maden filizleri ve su tabakası: kuvarç (kuvars) kayası üzerinde altın damarları bulunur; bu suyun damarı zengin. 5. mc. Hulk, tabiat, nihâd: damarı tuttu = inâda başladı; damarına dokundu = hiddet etti, münfa‘il oldu.

i. [Damlar gibi vurması vech-i tesmiyesi olabilir] 1. Beden-i insanda kanın cevelân ettiği yollar ki muhtelif kalınlıkta borulardan ibarettir. Irk, şiryân, verîd, reg: nabızlı damar; şahdamar = kanı veren büyük damar, şiryân; ak damar = sinir. 2. Damar veya köke benzeyip bir cismin her tarafında teşa‘ub eden yollar, turuk-ı ihtilât: yağmur suları yerin damarlarına girer. 3. Mermer ve ona müşâbih dalgalı şeylerdeki çizgiler: penbe damarlı ve beyaz zemînli ebrû. 4. Toprağın içindeki maden filizleri ve su tabakası: kuvarç (kuvars) kayası üzerinde altın damarları bulunur; bu suyun damarı zengin. 5. mc. Hulk, tabiat, nihâd: damarı tuttu = inâda başladı; damarına dokundu = hiddet etti, münfa‘il oldu.

s. See طمار .

s. See طمر .

s. See طمر .

s. 1. A blood-vessel, a vein. 2. A vein-like line, streak, stratum or duct. 3. A characteristic, a peculiarity of temper or disposition. 4. A bundle of fibres in a plant or leaf, etc.