(a. i.) : 1) girme, karışma. 2) te’sir, nüfuz, niyet, fikir.

iz. ar. 1. Girme, karışma, müdâhale: bu işte benim hiç dahlim yoktur. 2. Nüfûz, te’sîr: medeniyet-i cedîdenin tevellüdünde Arapların çok dahlleri vardır. 3. Vâridât, îrâd, harç mukâbili. 4. Tarîz, itirâz: itiyâdıma dahlediyor.

اَلضَّهْلُ [ed-dahl] (أَهْلٌ [ehl] vezninde) Bir kapta birikmiş süte denir. ‘Alâ-kavlin ضَهْلٌ [dahl] ve ضُهُولٌ [duhûl] mutlakan bir nesne tedrîcle birikmek ma’nâsınadır; ya’nî ضَهْلٌ [dahl] ism olmayıp ضُهُولٌ [duhûl] gibi masdardır; yukâlu: ضَهَلَ الشَّيْءُ ضَهْلًا وَضُهُولًا إِذَا اجْتَمَعَ شَيْئًا بَعْدَ شَيْءٍ Ve ضَهْلٌ [dahl] Nâkanın ve kuyunun sütü az olmak ma’nâsınadır; yukâlu: ضَهَلَتِ النَّاقَةُ وَالشَّاةُ إِذَا قَلَّ لَبَنُهُمَا Ve meşrûb azca ve duruca olmak ma’nâsınadır; yukâlu: ضَهَلَ الشَّرَابُ إِذَا قَلَّ وَرَقَّ Ve rücû’ ma’nâsınadır; yukâlu: ضَهَلَ إِلَيْهِ إِذَا رَجَعَ Ve bir adamın tamâm-ı hakkını ibtâl edip eksik vermek ma’nâsınadır. Ve bu mâ-i kalîl ma’nâsından me’hûzdur; yukâlu: ضَهَلَ فُلَانًا حَقَّهُ إِذَا نَقَصَهُ إِيَّاهُ وَأَبْطَلَ عَلَيْهِ

s. (pl. دحال, دحول , دحلان) A cave, grotto; also, an artificial pit.

s. 1. Revenue, income; profit. 2. A tradesman’s till or cash-box. 3. The true character, thoughts, or intention of a man. 4. The true state of a case. 5. A blemish, vice; a stain on one’s character. 6. Connexion, relation, immixture with a thing. 7. Harm, harmfulness.

vn. An interfering, meddling.

اَلضَّحْلُ [ed-dahl] (dâd’ın fethi ve hâ’nın sükûnuyla) Az olan su, mâ’-i kalîl ma’nâsına, ضَحْضَاحٌ [dahdâh] gibi; ve minhu kavluhum: أَتَانُ الضَّحْلِ Ve أَتَانُ الضَّحْلِ [etânu’d-dahl] şol kayaya derler ki su içinde ola ve onu su örtmeye.