(a. i.) : 1) girme, karışma. 2) te’sir, nüfuz, niyet, fikir.

iz. ar. 1. Girme, karışma, müdâhale: bu işte benim hiç dahlim yoktur. 2. Nüfûz, te’sîr: medeniyet-i cedîdenin tevellüdünde Arapların çok dahlleri vardır. 3. Vâridât, îrâd, harç mukâbili. 4. Tarîz, itirâz: itiyâdıma dahlediyor.

s. (pl. دحال, دحول , دحلان) A cave, grotto; also, an artificial pit.

s. 1. Revenue, income; profit. 2. A tradesman’s till or cash-box. 3. The true character, thoughts, or intention of a man. 4. The true state of a case. 5. A blemish, vice; a stain on one’s character. 6. Connexion, relation, immixture with a thing. 7. Harm, harmfulness.

vn. An interfering, meddling.

اَلضَّحْلُ [ed-dahl] (dâd’ın fethi ve hâ’nın sükûnuyla) Az olan su, mâ’-i kalîl ma’nâsına, ضَحْضَاحٌ [dahdâh] gibi; ve minhu kavluhum: أَتَانُ الضَّحْلِ Ve أَتَانُ الضَّحْلِ [etânu’d-dahl] şol kayaya derler ki su içinde ola ve onu su örtmeye.

اَلضَّهْلُ [ed-dahl] (dâd’ın fethi ve hâ’nın sükûnu ile) Bilâ-mukâtele ve lâ-mübâlaga rücû’ etmek ma’nâsına; yukâlu: ضَهَلَ إِلَيْهِ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا رَجَعَ عَلَى غَيْرِ وَجْهِ الْمُقَاتَلَةِ وَالْمُبَالَغَةِ Ve ضَهْلٌ [dahl] Bir nesneyi az az def’ etmeğe dahi derler; yukâlu: ضَهَلَهُ إِذَا دَفَعَ إِلَيْهِ قَلِيلًا قَلِيلًا Ve şarâb az olup rakîk olmağa dahi derler; yukâlu: ضَهَلَ الشَّرَابُ إِذَا قَلَّ وَرَقَّ Ve haber ulaşmağa dahi derler; yukâlu: هَلْ ضَهَلَ إِلَيْكُمْ خَبَرٌ أَيْ وَقَعَ Ve ضَهْلٌ [dahl] Az suya dahi derler, mâ’-i kalîl ma’nâsına, ضَحْلٌ [dahl] gibi olur veznen ve ma’nen.