اَلْجُلُّ [el-cull] (cîm’in zammıyla) جُلَالٌ [culâl] gibi bir şey’in vâfir ve mu’zamına denir; yukâlu: أَخَذَ جُلَّهُ وَجُلَالَهُ وَكِبْرَهُ أَيْ مُعْظَمَهُ Ve جُلٌّ [cull] Dâbbe çuluna denir; çul جُلٌّ [cull] muharrefidir. Cîm’in fethiyle de câ’izdir, cem’i جِلَالٌ [cilâl]dir cîm’in kesriyle ve أَجْلَالٌ [eclâl]dir; yukâlu: رَفَعَ جُلَّ الْفَرَسِ أَيْ مَا يَلْبَسُهُ لِيُصَانَ بِهِ Mütercim der ki Râgib’in Mufredât’ta beyânına göre جُلٌّ [cull] kendisiyle mu’zam-ı şey’ örtülecek pûşişe denir, cull-i feres ve culle-i temr bu ma’nâdandır, صَحِيفَةٌ [sahîfet] ma’nâsına olan مَجَلَّةٌ [mecellet] dahi bundandır, ke-mâ se-yuzkeru. Ve جُلٌّ [cull] (kezâlik feth ve zammla) Yâsemîn dedikleri çiçeğe denir. Ve verd ismidir ki gül ta’bîr olunan ma’rûf şükûfedir, gerek ak ve kırmızı ve sarı olsun; müfredi جُلَّةٌ [cullet]tir. Şârihin beyânına göre gul-i Fârisî mu’arrebidir. Ve جُلٌّ [Cull] Vâkisa kurbünde bir su adıdır. Ve Cull b. hikk, tayyi’ kabîlesi nesebindendir. Ve جُلٌّ [cull] Çadır ve alaçık ve binâ kurulan yere denir ki oba yeri olacaktır; yukâlu: جُلُّ بَيْتِكَ أَيْ حَيْثُ ضُرِبَ وَبُنِيَ

اَلْجُلُّ [el-cull] (cîm’in zammı ve lâm’ın teşdîdiyle) Davar çulu,pûşiş-i sütûr ma’nâsına.