(a. i.) : havuç.

اَلْجَزَرُ [el-cezer] (fethateynle) Şol arza denir ki ondan suyun meddi müncezir ve munkatı’ olur. Murâd bahr içre olan arzdır ki onda deryânın meddi kesilir, جَزِيرَةٌ [cezîret] dahi denir ki onunla meşhûrdur, Türkîde ada ta’bîr olunur. Ve جَزَرٌ [cezer] Ma’rûf bostânî ve yabanî kök ismidir ki Türkîde havuç ta’bîr olunur, gezer-i Fârisî mu’arrebidir. Bevli müdirr ve cimâ’ı mukavvî ve dem-i hayzı muhaddir; varakının zımâdı oyulmuş yaralara nâfi’dir. Ve bunda cîm’in kesriyle de lügattir. Ve جَزَرٌ [cezer] Semiz koyuna ıtlâk olunur; boğazlanmağa çesbân olmak melhûzuna mebnîdir. Mecmû’unun müfredi جَزَرَةٌ [cezeret]tir hâ’yla. Ve جَزَرَةُ [Cezeret] Huffâzdan Sâlih b. Muhammed el-Bagdâdî lakabıdır. Ve جَزَرٌ [cezer] Şol et pârelerine denir ki vuhûş ve tuyûr yemek için kıra vaz’ ederler. Câhiliyye’de mizyâf ve hanedân olanlar mahsûs deve boğazlayıp bu resme vuhûş ve tuyûra ziyâfet ederler idi.

s. (n. u. جزرە ) 1. Carrots; also, parsnips. 2. Carcases.