اَلْمُجَازَاةُ [el-mucâzât] (mîm’in zammı ile) Bi-ma’nâhu; tekûlu: جَازَيْتُهُ مُجَازَاةً Ve bâb-ı mugâlebeden جَازَيْتُهُ فَجَزَيْتَهُ dahi derler, غَلَبْتُهُ فِي الْمُجَازَاةِ ma’nâsına. Ve جَزَاءٌ [cezâ’] Kazâ ma’nâsına dahi gelir; yukâlu: جَزَى عَنِّي هَذَا الْأَمْرَ أَيْ قَضَى ve minhu kavluhu ta’âlâ: ﴿لَا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئًا﴾ (البقرة، 48) ve hadîsi Ebî Burde b. Neyyâr: “تَجْزِى عَنْكَ وَلَا تَجْزِي بَعْدَكَ” أَيْ تَقْضِي Ve جَزَاءٌ [cezâ’] Kifâyet ma’nâsına da gelir; yukâlu: جَزَتْ عَنْكَ شَاةٌ أَيْ كَفَتْ