1. Dinî inanışlara göre, iyilik yapanların, günahsızların, öldükten sonra sonsuz bir mutluluğa kavuşacakları yer. 2. Çok güzel, huzur veren yer.

(a. i. c. cinân. cennât) : 1) uçmak. 2) bahçe. 3) çok ferah ve havadar yer. Sekiz cennet vardır : [dâr-ül-celâl, dâr-üs-selâm, cennet-ül-me’vâ, cennet-ül-huld, cennet-ün-naim, cen-net-ül-firdevs, cennet-ül-karar, cennet-ül-adn]. (bkz. : bihişt).

is. ar. cm. Cennât, cinân. 1. Bahçe. [bu mana ile lisânımızda kullanılmaz.] 2. Âhirette mü’minîn ve sülehâ ve ashâb-ı hayra min-tarafi’llâh mev‘ûd olan mekân-ı manevî ki ferâh-fezâ bahçe ve köşkler sûretinde tarîfle tefhîm buyuruluyor, uçmak, firdevs, behişt: cennete gitmek = irtihâl etmek. 3. mc. Pek müzeyyen ve müferrah mekân: orası cennettir.

اَلْجَنَّةُ [el-cennet] (cîm’in fethiyle) Hurmâ ve sâ’ir eşcârı müştemil bâgçeye denir, eşcâr ve zılâliyle arzı setr eylediği için; cem’i جِنَانٌ [cinân]dır, كِتَابٌ [kitâb] vezninde; tekûlu: دَخَلْنَا الْجَنَّةَ وَهِيَ حَدِيقَةٌ ذَاتُ النَّخْلِ وَالشَّجَرِ

s. (pl. جنات , جنان , اجنە ) 1. A garden, park, meadow, orchard, or vineyard. 2. Paradise, heaven. 3. A place like paradise in beauty.

اَلْجَنَّةُ [el-cennet] (cîm’in fethi ile) Bostân.