اَلْجُودُ [el-cûd] (cîm’in zammıyla) Cömertlik; yukâlu: جَادَ الرَّجُلُ بِمَالِهِ يَجُودُ جُودًا Ve جُودٌ [cûd] جَوَادٌ [cevâd]ın cem’i dahi gelir, cömertler ma’nâsına, mislu: قَزَال [kazâl] ve قُزُل [kuzul]. Ve قَزَالٌ [kazâl] başın ardı, قَفَا [kafâ ma’nâsına. جُودٌ [cûd]da olan vâv’ın zammesi tahfîf olundu, harf-i ‘illet olduğuna binâ’en. Ve جَوَادٌ [cevâd]ın cem’-i mü’ennesi dahi gelir; yukâlu: نِسْوَةٌ جُودٌ مِثْلُ نَوَارٍ وَنُورٍ Ve نَوَارٌ [nevâr] nûn’un fethiyle ve râ-i mühmele ile töhmetten ırak olan 'avret.