ft. 1. Düzgünlüğünü izâle etmek, mütegayyir eylemek: odayı düzeltmiştim, kim bozdu? 2. Harap ve vîrân etmek: bahçenin duvarını bozmuşlar. 3. Muattal ve battal etmek, işlemez bir hâle getirmek: saatini bozdu. 4. İzâle ve fesh ve lağv etmek: o usûlü bozdular. 5. İfsâd, ihlâl etmek: terbiyesiz adamlarla görüşmesi ahlâkını bozdu; yağmur yolları bozmuş. 6. Dokunmak, zarar etmek: ham meyveler insanı bozar; şeker mideyi bozar. 7. Geri almak, nakz etmek, yemînini, pazarlığı bozdu. 8. Mağlûb ve münhezim etmek: düşmanın bir fırkasını bozdu. 9. Gayr-ı me’mûl bir ters cevapla mahcûb etmek: herkesin önünde adamı bozmak iyi şey değildir || ağız bozmak, sövmek, şetm etmek