Bazı hayvanların başında bulunan, tırnaksı bir maddeden, uzun, kıvrık veya çatallı koruma organı.

Keçiboynuzu. (Dişli * Bolvadin -Afyon.; Bereketli * Tavas -Denizli.; -Kütahya.; Çavuşlu * Mersin -Mersin.; * Alanya -Antalya.; * Fethiye -Muğla.)

i. 1. Bazı hayvânâtın başında tırnak gibi bir maddeden az, çok uzun ve kıvrık çift uzuv ki tedâfü’ ve taarruz için silahlarıdır, karn, şâh: öküz, koç, geyik boynuzu – böceklerde dahi olup müteharriktir. 2. Boynuzdan ma’mûl boru ki ekseriya celb ve dâvet alâmeti olmak üzere çalınır, nefîr, sûr. 3. Hacâmat edenlerin kanı çekmek için kullandıkları boynuz, hokka ≡ sıf. Boynuzdan ma’mûl: boynuz kâse, kaşık

s. See بوینوز .

s. 1. A horn. 2. A musical instrument like a trumpet. 3. A cupping instrument. 4. A shoehorn. 5. Horn.

s. Err. for بوینوز , q. v.