اَلْبَنْيُ [el-beny] (bâ’nın fethi ve nûn’un sükûnuyla) ve اَلْبِنَاءُ [el-binâ’] (bâ’nın kesriyle) ve اَلْبُنْيَانُ [el-bunyân] (bâ’nın zammıyla) ve اَلْبِنْيَةُ [el-binyet] (bâ’nın kesriyle) ve اَلْبِنَايَةُ [el-binâyet] (كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) Yapı yapmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَنَى الْبَيْتَ بَنْيًا وَبِنَاءً وَبُنْيَانًا وَبِنْيَةً وَبِنَايَةً مِنَ الْبَابِ الثَّانِي نَقِيضُ هَدَمَ Ve binâ’ yapılmış yapıya denir; cem’i أَبْنِيَةٌ [ebniyet] ve cem’ü’l-cem’i أَبْنِيَاتٌ [ebniyât] gelir; yukâlu: بَنَى بِنَاءً حَسَنًا أَيْ مَبْنِيًّا Ve بِنَاءُ الْكَلِمَةِ [binâ’u’l-kelimet] Nahviyyûn 'indinde binâ-i kelimenin âhiri lâ li-'âmil sükûn ve harekeden darb-ı vâhid ya’nî hâlet-i vâhide üzere lâzım ve sâbit olmaktan ‘ibârettir; mukâbiline إِعْرَابٌ [i’râb] ıtlâk olunur. Ve بِنَاءٌ [binâ’] Bir adama iyilik ve ihsân eylemek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: بَنَى الرَّجُلَ إِذَا اصْطَنَعَهُ Ve zevce ile zifâf eylemek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: بَنَى عَلَى أَهْلِهِ وَبِأَهْلِهِ إِذَا زَفَّهَا Şârih der ki 'âdet-i 'Arab budur ki dâmâd ‘arûsa dâhil olacağı gece cibinlik tarzında bir serâ-perde kurulup onun içinde duhûl eder, bu münâsebetle zifâftan ve cimâ’dan kinâye ederler. Ve بِنَاءٌ [binâ’] Vücûdu semirip kuvvetlendirmek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: بَنَى الطَّعَامُ بَدَنَهُ أَيْ سَمَّنَهُ وَلَحْمَهُ أَنْبَتَهُ Ve yayın bağrı kirişe pek yakın muttasıl derecesinde olmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَنَتِ الْقَوْسُ عَلَى وَتَرِهَا إِذَا لَصِقَتْ