(f. i.) : ekim. (bkz. : ziraat).

(a. i. c. : büzûr) : tohum, ekilecek tane.

(a. i.) : bot. çiçek ve sebze tanesi.

iz. ar. cm.: büzûr. 1. Tohum, ekilecek tane. 2. Keten tohumu: bezir yağı. 3. Keten tohumu yağı: bezir isi mürekkep.

iz. ar. cm. Büzûr, sebze ve çiçek tohumu [hububâta mahsus olan bezr’den tefrîk olunmalıdır]

اَلْبَزْرُ [el-bezr] (bâ’nın fethi ve zâ-yı mu’cemenin sükûnuyla) Mutlakâ yere ekilecek nebâtın tohumuna denir ki murâd bukûl ve reyâhîn tohumu olacaktır, niteki بَذْرٌ [bezr] mâddesinde beyân olundu. Cem’i بُزُورٌ [buzûr] gelir. Ve بَزْرٌ [bezr] Tencere havâyicine denir, biber ve nohud ve kemmûn ve sâ’ir gibi, تَابَلٌ [tâbel] ma’nâsına. Bunun cem’i أَبْزَارٌ [ebzâr] ve أَبَازِيرُ [ebâzîr] gelir, zâhiren cem’ü’l-cem’dir. Ve bu iki ma’nâda bâ’nın kesriyle de lügattir, pes feth efsahtır. Ve بَزْرٌ [bezr] Velede ıtlâk olunur; yukâlu: مَا أَكْثَرَ بَزْرَهُ أَيْ وَلَدَهُ Ve burundan akan sümüğe denir, مُخَاطٌ [muhât] ma’nâsına. Ve بَزْرٌ [bezr] Masdar olur, vurmak ma’nâsına; yukâlu: بَزَرَهُ بَزْرًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا ضَرَبَهُ Ve tohum ekmek ma’nâsınadır; yukâlu: بَزَرَ الْبُذُورَ بِمَعْنَى بَذَرَهَا Ve sümkürmek ma’nâsınadır; yukâlu: بَزَرَ الرَّجُلُ إِذَا امْتَخَطَ Ve doldurmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَزَرَ الْإِنَاءَ إِذَا مَلَأَهُ Ve tencereye havâyic komak ma’nâsınadır; yukâlu: بَزَرَ الْقِدْرَ إِذَا أَلْقَى الْأَبْزَارَ فِيهَا

اَلْبَزْرُ [el-bezr] (bâ’nın fethi ve zâ’nın sükûnuyla) Tere tohumu ve tere emsâlinin tohumu. Ve bezr yağına dahi ıtlâk olunur. Ve 'asâyla vurmağa dahi derler; yukâlu: بَزَرَهُ بِالْعَصَا إِذَا ضَرَبَهُ بِهَا