(a. i.) : 1 . fenâlık, düşmanlık, keder ve belâ meydana getirme. 2) musiybet, felâket. 3) izinsiz ve habersiz olarak bîr yere apansızın gelme 4) çalıp çırpma. 5) s. yalan söz. 6) i. boşboğaz [adam]. 7) şiddetli yağmur.

(a. i.) : 1) sıçrayıp binme. 2) Bir araya geliş. 3) su kaynağını karıştırıp açma. 4) karmakarışık olma.

اَلْبَوْكُ [el-bevk] (bâ’nın fethiyle) Erkek hayvân dişiye aşmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَاكَ الْحِمَارُ الْأَتَانَ بَوْكًا إِذَا نَزَا عَلَيْهَا Ve iki avuç içre mühre gibi yuvalak nesneyi beri öte yuvalayıp döndürmek ma’nâsınadır; yukâlu: بَاكَ الْبُنْدُقَةَ إِذَا دَوَّرَهَا بَيْنَ رَاحَتَيْهِ Ve nesne satmak yâhûd satın almak ma’nâsınadır; yukâlu: بَاكَ الْمَتَاعَ إِذَا بَاعَهُ أَوِ اشْتَرَاهُ Ve su çıkmak için suyun gözüne ağaç makûlesini sokup beri öte oynatıp karıştırmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَاكَ الْعَيْنَ إِذَا ثَوَّرَ مَاءَهَا بِعُودٍ وَنَحْوِهِ لِيَخْرُجَ Ve cimâ’ eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: بَاكَ الْمَرْأَةَ إِذَا جَامَعَهَاVe bir nesne karış muruş olmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَاكَ الْأَمْرُ إِذَا اخْتَلَطَ Ve bir kavmin re’y ve endîşeleri 'Arab saçı gibi şûrîde ve muhtelit olup bir vechile mahrec-i savâbdan ‘âciz olmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَاكَ الْقَوْمُ رَأْيَهُمْ إِذَا اخْتَلَطَ عَلَيْهِمْ فَلَمْ يَجِدُوا مَخْرَجًا Ve بَوْكٌ [bevk] Kerre yâhûd şey’ ma’nâsına isti’mâl olunur; yukâlu: أَوَّلَ بَوْكٍ أَيْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَوْ شَيْءٍ

اَلْبَوْقُ [el-bevk] (bâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Belâ ve âfet erişmek; yukâlu: بَاقَتْهُمُ الدَّاهِيَةُ تَبُوقُهُمْ بَوْقًا إِذَا أَصَابَتْهُمْ