اَلْبَتَعُ [el-beta’] (fethateynle) Boynun dibi ve dönecek yeri pek ve şedîd olarak boyun uzun olmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَتِعَ الْفَرَسُ بَتَعًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا طَالَ عُنُقُهُ مَعَ شِدَّةِ مَغْرِزِهَا Ve bedenin oynak yerleri ve birbirine kavuşan enleri katı ve şedîd ve muhkem olmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَتِعَ الْجَسَدُ وَبَتِعَ الرَّجُلُ إِذَا كَانَ شَدِيدَ الْمَفَاصِلِ وَالْمَوَاصِلِ Ve bir kimse bir işi danışıksız re’y-i hoduyla görmek ma’nâsınadır; tekûlu: بَتِعَ فُلاَنٌ بِأَمْرٍ لَمْ يُؤَامِرْنِي فِيهِ أَيْ قَطَعَ دُونِي