mz. bakar. ft. 1. Görmek üzere gözlerini atf ve tevcîh etmek, nazar, nigâh etmek: nereye bakıyorsun? Şuna bak; bakmadım ki göreyim. 2. İ’tibâr etmek, nazar-ı i’tibâra almak: siz bizim kusûrumuza bakmayın. 3. Tabi’ olmak, tetebbu’ etmek, uymak: ördek kaza bakarak çatlar; îrâd sâhiplerine bakarak masârif kapısını o kadar açmayın. 4. Dikkat ve i’tinâ etmek, gözleri açmak: bakın yolda bir şey çıkmasın. 5. Mütâlaa ve tedkîk etmek: derse bakıyor. 6. Hizmetini görmek: bu hayvana kim bakıyor; iyi baksalar güzel bir at olur. 7. İâşe ve infâk etmek, beslemek, geçindirmek: çoluk çocuğuna iyi bakıyor; karısına bakmaktan âcizdir. 8. Tedâvi etmek: bu hastaya kim bakıyor? Her vakit bakan tabîb kimdir? 9. Denemek, muâyene etmek: bakmadan alınmaz; bir iki gün bende dursun bakayım da işime gelirse alırım; yemeğe bakmak. 10. Aramak, tutmak veya almak üzere taharrî ve muâyene etmek: eve bakmaya gittiler; kıza bakıyorlar. 11. (hastayı) ziyâret etmek: hastaya bakmak şarttır; hasta yatıyor da gidip bakmaya vakit bulamadım. 12. Menût ve mütevakkıf ve muallak olmak: böyle işler tabî’ata bakar; artık orası dirâyete bakar.