fl. 1. Coşmak, tehevvür ve heyecana gelmek, şımarmak ≡ bu adam azdı. 2. Taşmak, feyezâna gelmek: dereler azmış. 3. Doğru yoldan çıkmak, tuğyân etmek. 4. Kesb-i şiddet etmek: rüzgâr azdı. 5. Şehveti galebe etmek. 6. Fenalaşmak, iltihâb peydâ etmek: yarası azdı. 7. Kudurmak: köpek azdı. 8. Sararıp temizlenemeyecek bir hâle gelmek: bu çamaşır azmış. 9. Muhtelifü’l-cins iki hayvandan tevellüd ve tahassül etmek: bu koyun merinosla kıvırcıktan azmıştır; bu köpek çakaldan azmıştır. || düş azmak: ihtilâm olmak.

s. An artificial or temporary stream of water, resulting from an overflow of a river or from the damming up of one.

v. i. 1. To leave the road and go astray. 2. To leave the proper path of conduct and act outrageously. 3. (For a man or animal) to go mad, become furious and unmanageable, dangerous. 4. (For a live thing) to grow enormously and anomalously, to become monstrous. 5. (For a river) to rise in its bed and threaten to overflow. 6. (For anything) to assume alarming proportions, to become very serious and threatening.