(a. i. c. : a’lâm) : 1) nişan, alâmet. 2) bayrak, sancak. 3) sınır işareti. 4) yüksek dağ. 5) dudaktaki çatlaklık. 6) has isim. 7) minare tepesi. 8) sarığın altın teli.

iz. ar. cm: âlemîn, avâlim. 1. Kâinât, mahlûkât, kâffe-i ecrâm-ı semâviyye ve mâfîhâ, cihan: Cenâb-ı Hakk âlemi yaratmıştır; bütün âlemin hâlik ve sâhibidir. 2. Bir şems ile ona tâbi‘ olan, yani onun etrâfına devr eden seyyarâtın teşkil ettikleri dâire; âlem-i şems; Rabbü’l-âlemîn. 3. Dünya, kürre-i arz: devr-i âlem; âlemin her tarafı dolaşıldı. 4. İnsanlar, halk: âlem bilir, âlem işitti. 5. Cemiyyet, cemâat ayrıca bir hal ve sûret ibrâz eden ictimâ‘ veya keyfiyyet: bir eğlence âlemi yaptık; çocukluk âlemi, mektep âlemi başka bir haldir; عالم معنا âlem-i mana = rü’yâ hali; غالم آب âlem-i âb = işret cemiyyeti; kendi âlemindedir = kendi halinde; عالم ارواح âlem-i ervâh, عالم ملكوت âlem-i melekût, عالم لاهوت âlem-i lâhût, عالم غیب âlem-i gayb = âlem-i rûhânî.

s. (pl. اعلام) 1. A mark or sign by which a thing is known. 2. A flag, a banner. 3. A landmark, a guide-post, a beacon. 4. A figured border, etc., of a garment. 5. A mountain. 6. A proper name; a distinctive name. 7. (geometry) A square or parallelogram with a smaller square or parallelogram cut out from one corner. 8. T. A crescent and star on a mosque, flagstaff, etc.

اَلْعَلَمُ [el-'alem] (fethateynle) 'Alâmet. Ve عَلَمٌ ['alem] Dağa dahi derler, cebel ma’nâsına. Ve عَلَمٌ ['alem] Kaftana kıldıkları 'alâmete dahi derler. Ve عَلَمٌ ['alem] Sancağa dahi derler, رَايَةٌ [râyet] ma’nâsına. ve عَلَمٌ ['alem] Bir kimsenin üst dudağı yarık olmak ma’nâsına da gelir; yukâlu: عَلِمَ الرَّجُلُ يَعْلَمُ عِلْمًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا صَارَ أَعْلَمَ Ya’nî yukarı dudağı yarık olsa.