اَلْعُشُّ [el-'uşş] ('ayn’ın zammıyla) Şol kuş yuvasına denir ki ağacın dalları aralığında hâr u hasstan ittihâz eyleye; 'ayn’ın fethiyle de câ’izdir. Cem’i أَعْشَاشٌ [a’şâş] gelir; ve minhu’l-meselu: hلَيْسَ هَذَا بِعُشِّكِ فَادْرُجِيh أَيْ لَيْسَ لَكِ فِيهِ حَقٌّ فَامْضِي Yuvayı dişi kuş yapmakla hitâb mü’ennestir. Ya’nî “Bu senin âşiyânen değildir, yoluna savuşup git”. Bu mesel senin bunda hakkın yoktur, ferâgat kıl yâhûd bu senin işin değildir diyecek yerde darb olunur. Ve tekûlu’l-'Arab: تَلَمَّسْ أَعْشَاشَكَ أَيْ تَلَمَّسِ الْعِلَلَ وَالتَّجَنِّيَ بِأَهْلِكَ Ya’nî “Sen kendi yuvalarının kayd ve gâ’ilesine nazar ve takayyüd eyle, gayrın yuvalarında ne işin var?” Bu mesel kendi hânümânında 'ilel ve nevâ’ib ve nakâyıs derkâr iken ondan bî-haber yâhûd bî-mübâlât sâ’irin ahvâl-i hânümânı kayd ve gâ’ilesine düşen fodul hakkında îrâd olunur. Ve عُشٌّ ['Uşş] İsm-i İbn Lebîd b. 'Addâ’’dır ki şu’arâdandır.