اَلْعُسْرُ [el-'usr] ('ayn’ın zammı ve sîn’in sükûnuyla) يُسْرٌ [yusr]un mukâbilidir. 'Îsâ b. 'Ömer eyitti: Her ism ki üç harf üzere olup evveli mazmûm ve evsatı sâkin olsa 'Arab tâ’ifesinden ba’zı onu taskîl edip vasatın mazmûm eyler ve ba’zı tahfîf edip vasatın sâkin eder, عُسْرٌ ['usr] ve عُسُرٌ ['usur] derler sîn’in sükûnuyla ve zammıyla ve رُحْمٌ [ruhm] ve رُحُمٌ [ruhum] ve حُلْمٌ [hulm] ve حُلُمٌ [hulum] derler kezâlik sükûnuyla. Ve رُحْمٌ [ruhm] hâ-i mühmele ile rahmet ma’nâsınadır; yukâlu: عَسُرَ الْأَمْرُ يَعْسُرُ مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ عُسْرًا فَهُوَ عَسِيرٌ