اَلْعُضَالُ [el-‘udâl] (غُرَابٌ [gurâb] vezninde) Pek müşkil maraza denir ki tabîbleri ‘âciz ve fürû-mânde ede; yukâlu: دَاءٌ عُضَالٌ أَيْ مُعْيٍ غَالِبٌ يَعْنِي عَلَى الْأَطِبَّاءِ Ve şol şedîd yemîne vasf olur ki aslâ istisnâ ve rücû’ ve insırâfı mümkin olmayıp kat’î ola; yukâlu: حَلْفَةٌ عُضَالٌ أَيْ شَدِيدَةٌ لَا مَثْنَوِيَّةَ فِيهَا Mütercim der ki مَثْنَوِيَّةٌ [mesneviyyet] istisnâ’ ve rücû’ ve insırâf ma’nâsınadır, niteki Nâbiga’nın işbu: “حَلَفْتُ يَمِينًا غَيْرَ ذِي مَثْنَوِيَّةٍ” mısrâ’ının şerhinde istisnâ’ ve rücû’la şerh olunduğunu Şihâb merhûm: ﴿إِنَّ اللهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ﴾ ve ﴿خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ﴾ kerîmelerinin tefsîrinde Beydâvî merhûmun فَهُمَا عَلَى عُمُومِهِمَا بِلَا مَثْنَوِيَّةٍ kavlinin şerhinde beyân eylemiştir.

اَلْعُضَلُ [el-'udal] ('ayn’ın zammı ve dâd’ın fethi ile) Cem’i, âfetler ma’nâsına; yukâlu: إِنَّهُ لَعُضْلَةٌ مِنَ الْعُضَلِ أَيْ دَاهِيَةٌ مِنَ الدَّوَاهِي Ve عُضَلٌ [‘udal] Bir nev’ fâreye dahi derler, جُرَذٌ [curez] ma’nâsına.