اَلْعُبُدُ [el-'ubud] (zammeteynle) Ahfeş rivâyetinde kezâlik عَبْدٌ ['abd]in cem’dir, سَقْفٌ [sakf]ın cem’i سُقُفٌ [sukuf] geldiği gibi. Ve bu sebebden “عُبُدَ الطَّاغُوتِ” (المائدة 60) kırâ’at ettiler izâfetle. Ve ba’zılar “عَبُدَ الطَّاغُوتِ” kırâ’at etti 'ayn’ın fethi ve bâ’nın zammıyla ve izâfetle خَدَمُ طَاغُوتٍ ma’nâsına. Ve عَبُدٌ ['abud] 'ayn’ın fethi ve bâ’nın zammıyla عَبْدٌ [‘abd]in cem’i değildir dediler, belki فَعُلٌ [fa’ul] vezni üzere binâ olunmuş ismdir, حَذُرٌ [hazur] gibi ve نَدُسٌ [nedus] gibi, zîrâ فَعَلٌ [fa’al] fethateynle فَعُلٌ [fa’ul] vezni üzere cem’ olunmaz, zamm-ı ‘aynla. Ve حَذُرٌ [hazur] gözü açık kimse, mütenebbih ma’nâsına ve نَدُسٌ [nedus] zekî-tab’ olan kimse.