اَلْعِنْكُ [el-'ink] ('ayn’ın kesriyle) Asl ve esâs ma’nâsınadır; fethateynle de câ’izdir; yukâlu: لَهُ عِنْكٌ قَوِيٌّ أَيْ أَصْلٌ Ve gecenin evvelinden bir bölüğe denir, sülüsüne varınca; 'alâ-kavlin muzlim olan bölüğüne yâhûd sülüs-i bâkîye denir. Bu ma’nâda 'ayn’ın harekât-ı selâsıyla da lügattır; yukâlu: مَضَى عِنْكٌ مِنَ اللَّيْلِ أَيْ سُدْفَةٌ مِنْ أَوَّلِهِ إِلَى ثُلُثِهِ أَوْ قِطْعَةٌ مِنْهُ مُظْلِمَةٌ أَوِ الثُّلُثُ الْبَاقِي Ve her nesnenin vâfir ve mu’zamına denir. Ve kapıya denir; yukâlu: فَتَحَ الْعِنْكَ أَيِ الْبَابَ