اَلْعَظْوُ [el-'azv] ('ayn’ın fethi ve zâ-yı mu’cemenin sükûnuyla) Bir adamı bir mihnete giriftâr eylemekle magmûm ve bed-hâl eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَظَاهُ يَعْظُوهُ عَظْوًا إِذَا سَاءَهُ Ve bir adamı 'ale’l-gaflet tesmîm eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَظَاهُ إِذَا اغْتَالَهُ فَسَقَاهُ سَمًّا Ve bir adamı hayrdan sarf eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَظَاهُ إِذَا صَرَفَهُ عَنِ الْخَيْرِ Ve bir adamı gıybet eylemek yâhûd hakkında zebân-dırâzlıkla nâ-sezâ dillemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَظَاهُ إِذَا اغْتَابَهُ أَوْ تَنَاوَلَهُ بِلِسَانِهِ