اَلْعَزْقُ [el-'azk] ('ayn’ın fethi ve zâ-yı mu’cemenin sükûnuyla) Hâssaten yeri yarmak ma’nâsınadır; yukâlu: عَزَقَ الْأَرْضَ خَاصَّةً عَزْقًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا شَقَّهَا Ve sür’atle yelmek ma’nâsınadır; yukâlu: عَزَقَ الرَّجُلُ عَزْقًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا أَسْرَعَ فِي الْعَدْوِ Ve bir haberi mahalline îsâl eylemeyip 'avk ve te’hîr eylemek ma’nâsınadır; tekûlu: عَزَقَ الْخَبَرَ عَنِّي إِذَا حَبَسَهُ Ve bir kimseyi vurup süst ve bî-mecâl yere yamamak ma’nâsınadır; tekûlu: عَزَقْتُهُ ضَرْبًا أَيْ أَثْخَنْتُهُ

اَلْعَذْقُ [el-'azk] ('ayn’ın fethi ve zâl’ın sükûnuyla) Hurmâ ağacı ki üzerinde meyve ola. Ve عَذْقٌ ['azk] Hurmâ budağın kesmeğe dahi derler; tekûlu: عَذَقْتُ النَّخْلَةَ إِذَا قَطَعْتَ سَعَفَهَا Ve عَذْقٌ ['azk] Koyunun yününe rengi muhâlif olan yünle 'alâmet asmak; yukâlu: عَذَقَ شَاتَهُ يَعْذُقُ عَذْقًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا رَبَطْتَ فِي صُوفِهَا [صُوفَةً] تُخالِفُ لَوْنَهُ Ve عَذْقٌ ['azk] Bir kimseye sövüp hakkında yaramaz söylemeğe dahi derler; tekûlu: عَذَقْتُ الرَّجُلَ إِذَا رَمَيْتَهُ بِالْقُبْحِ وَوَسَمْتَهُ بِهِ Ve عَذْقٌ ['azk] إِذْخِرٌ [izhir] dedikleri otun yemişi zâhir olmağa da derler; yukâlu: عَذَقَ الْإِذْخِرُ

اَلْعَزْقُ [el-'azk] ('ayn’ın fethi ve zâ-i mu’cemenin sükûnuyla) Yeri yarmak; tekûlu: عَزَقْتُ الْأَرْضَ أَعْزُقُهَا عَزْقًا إِذَا شَقَقْتَهَا Ebû 'Ubeyd eyitti: Bu yer yarmada isti’mâl olunur, gayrı nesne yarmada isti’mâl olunmaz.