اَلْعَوْكُ [el-'avk] (شَوْكٌ [şevk] vezninde) Bir kimse üzere döne döne hamle eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَاكَ عَلَيْهِ يَعُوكُ عَوْكًا إِذَا عَطَفَ وَكَرَّ Ve bir nesneye teveccüh ve ikbâl eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَاكَ عَلَيْهِ إِذَا أَقْبَلَ Ve 'avret kendi hânesine gelip bulduğunu yemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَاكَتِ الْمَرْأَةُ إِذَا رَجَعَتْ فِي بَيْتِهَا فَأَكَلَتْ مَا فِيهِve minhu’l-meselu: “عُوكِي عَلَى بَيْتِكِ إِذَا أَعْيَاكِ بَيْتُ جَارَتِكِ”Ya’nî “Ey hatun, komşunun evinde yiyecek nesne bulmadığın hînde kendi evceğizine varıp bulduğunu ekl eyle.” Ve kesb eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَاكَ مَعَاشَهُ إِذَا كَسَبَهُ Ve sığınmak ma’nâsınadır; yukâlu: عَاكَ بِهِ إِذَا لَاذَ Ve bir nesne ümîdine düşmek ma’nâsınadır; yukâlu: عَاكَ عَلَى مَالِهِ إِذَا رَجَاهُVe عَوْكٌ ['avk] Evvel vehle ma’nâsınadır; tekûlu: لَقِيتُهُ أَوَّلَ عَوْكٍ وَبَوْكٍ أَيْ أَوَّلَ شَيْءٍ Ve hareket ma’nâsınadır; yukâlu: مَا بِهِ عَوْكٌ أَيْ حَرَكَةٌ

اَلْعَوْقُ [el-'avk] (‘ayn’ın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Bir nesneyi men’ edip alıkomak. Ve kalbe duhûl etmek mahallinde dahi isti’mâl olunur: “مَا عَاقَتِ الْمَرْأَةُ عِنْدَ زَوْجِهَا وَلَا لَاقَتْ” derler, kalbine girmedi ma’nâsına.