اَلْعَرْشُ [el-'arş] (فَرْشٌ [ferş] vezninde) هُوَ عَرْشُ اللهِ تَعَالَى وَلاَ يُحَدُّ أَوْ يَاقُوتٌ أَحْمَرُ يَتَلَأْلَأُ مِنْ نُورِ الْجَبَّارِ تَعَالَى Ya’nî “’Arş-ı ilâhîdir ki tahdîd ve takdîri 'ukûl-i beşeriyyeden hâricdir. Hakîkati ve mikdârı 'ilm-i ilâhîye menûttur yâhûd hakîkati bir yâkût-ı ahmerdir ki nûr-ı hazret-i Cebbâr’dan mütelâlî ve tâbândır.” Fârisîde gerzmân denir.

اَلْعَرْصُ [el-'ars] ('ayn’ın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Gök yüzünün berki müstemir olmak, Ebû Zeyd rivâyeti üzere; yukâlu: عَرَصَتِ السَّمَاءُ يَعْرِصُ عَرْصًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا دَامَ بَرْقُهَا