اَلْعَنْزُ [el-'anz] (كَنْزٌ [kenz] vezninde) Dişi keçiye denir. Cem’i اَعْنُزٌ [a’nuz] ve عُنُوزٌ ['unûz] gelir ve عِنَازٌ ['inâz] gelir 'ayn’ın kesriyle. İki kimse şeref ve şânda birbirine mütesâvî olsalar, 'Arablar هُمَا كَرُكْبَتَيِ الْعَنْزِ derler, zîrâ keçi kısmı çöküp oturunca iki dizleri yere birden gelir. Ve bir kimse sebeb-i helâkı olacak şey’e tesâdüf eylese, لَقِيَ فُلاَنٌ يَوْمَ الْعَنْزِ derler.

اَلْعَنْزُ [el-'anz] ('ayn’ın fethi ve nûn’un sükûnuyla) Dişi keçi. Ve âhûnun dişisine ve yaban keçisinin dişisine dahi ıtlâk olunur. Ve عَنْزٌ ['anz] Gâh olur ata ıtlâk olunur, فَرَسٌ [feres] ma’nâsına ve gâh olur küçük tepeye ve gâh olur bir mahsûs kabîleye ıtlâk olunur ve gâh olur bir 'avrete 'alem kılınır ve gâh olur dişi tavşancıla ıtlâk olunur, عُقَابٌ ['ukâb]-ı ünsâ ma’nâsına.