اَلْعَاقِرُ [el-'âkir] Doğurmaz olan hatuna ve hayvâna denir ki kısır ta’bîr olunur; cem’i عُقَّرٌ ['ukkar] gelir, سُكَّرٌ [sukker] vezninde, Fârisîde seterven derler. Ve عَاقِرٌ ['âkir] ve عَقِيرٌ ['akîr] ile ricâl vasflanır, aslâ kendiden veled mütevellid olmayan ya’nî çocuğu olmaz olan kişiye denir; yukâlu: رَجُلٌ عَاقِرٌ وَعَقِيرٌ إِذَا كَانَ لاَ يُولَدُ لَهُ وَلَدٌ Ve عَاقِرٌ ['âkir] Aslâ bir nesne inbât eylemez olan kumsala ıtlâk olunur; yukâlu: رَمْلٌ عَاقِرٌ إِذَا كَانَ لاَ يُنْبِتُ Ve 'azîm olan kumluğa ıtlâk olunur, kısır hayvân semiz olmakla teşbîh olunmuştur; yukâlu: رَمْلٌ عَاقِرٌ أَيْ عَظِيمٌ Ve عَاقِرٌ ['Âkir] Bir ma’rûf kumluk adıdır. Ve hüsn ve cemâlde misl ve mânendi olmayan hatuna ıtlâk olunur; yukâlu: إِمْرَأَةٌ عَاقِرٌ أَيْ لاَ مِثْلَ لَهَا

اَلْعَكِرُ [el-'akir] ('ayn’ın fethi ve kâf’ın kesriyle) Şol şarâbdır ki koyu ola.