اَلْعَبَرُ [el-'aber] (fethateynle) 'İbret] almak, i’tibâr ma’nâsınadır; yukâlu: عَبِرَ مِنْهُ عَبَرًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا اعْتَبَرَ ve minhu kavlu’l-'Arab: “اَللَّهُمَّ اجْعَلْنَا مِمَّنْ يَعْبَرُ الدُّنْيَا وَلاَ يَعْبُرُهَا” Evvelki bâb-ı râbi’den ve ikinci bâb-ı evveldendir. Hâsıl-ı ma’nâ: “İlâhî, beni dünyâdan 'ibret almaksızın cânib-i âhirete 'ubûr eylemeyip belki i’tibâr ile rızâ-yı şerîfine muvâfık 'ibâdâta muvaffak olan ‘ibâdından olmayı müyesser eyle.” Ve du’â-yı merkûm bi’l-iktizâ’ tûl-i 'ömr ve 'âfiyet niyâzını mutazammındır.

اَلْعَبَرُ [el-'aber] (fethateynle) Gözde olan harârettir ki ona ağlamak tertîb olur.