fl. 1. Tutuşmak, parlamak, alevlenmek, iltihâb ve işti’âl etmek: âteş yandı; soba daha yanmadı. 2. İhtirâk etmekte olmak, sûzân olmak: odada soba yanıyor mu? Cigaram yanmıyor; merdiven başında bir lamba yanıyordu. 3. Ateşte tutuşup kül olmak, muhterik olmak, tu’me-i nâr olmak: kâğıt mangala düşüp yandı; bir günde iki çeki odun yandı. O konak üç kere yandı yapıldı. 4. Kâbil-i işti’âl olmak, tutuşur halde olmak, suhûletle işti’âl etmek: bu odun yanar mı? Hacer (fethiyle) yanmaz. 5. Âteşte lüzûmundan ziyâde kalmak, çok pişip yanmış gibi olmak: yemek, külbastı yandı. 6. mc. Çok elem ve keder veya aşk ve hicrân çekmek, mahrûk ve dil-sûhte olmak. 7. Zarar ve ziyan görmek, ders almak: avdan yandım. 8. Hasbihâl etmek: yanıp yakılmak. 9. Kazanan sayıyı geçip oyunu kaybetmek: ben yandım. 10. Teessüf etmek, acımak: şu çocuğun hâline yanıyorum.

v. t. & i. (aor. یانار) 1. To give vent to one’s woes piteously. 2. To burn, to be consumed by fire; to be alight. 3. To ignite, take fire. 4. To scorch, singe; to be burnt, scorched, to be over-roasted. 5. To be scalded. 6. For a plant to be blighted by heat or cold. 7. To smart; to suffer. 8. To suffer wrong; to be ruined. 9. To become ungovernable, uncontrollable. 10. For a game to be lost by passing the limit.