اَلْوَيْلُ [el-veyl] (لَيْلٌ [leyl] vezninde) Hulûlü’ş-şerr ma’nâsınadır; yukâlu: وَيْلٌ لَهُ أَيْ حَلَّ بِهِ الشَّرُّ Ba’zılar dedi ki وَيْلٌ [veyl] kelime-i tefcî’dir, bir musîbet hudûsunda îrâd olunur, lisânımızda vay yazık ve hayf ve dirîg ile ta’bîr olunur; yukâlu: وَيْلَهُ وَوَيْلَكَ وَوَيْلِي Ve hâlet-i nüdbede وَيْلَاهُ derler, kendisine isâbet eden emr-i fezî’den nâşî gûyâ ki veyl ve helâkı da’vet eder. Ve وَيْلٌ [veyl] kelime-i 'azâb olur ki berbâdlık ve helâk ve hasâr ma’nâsına olur; yukâlu: وَيْلٌ لَهُ أَيْ هُلْكٌ وَعَذَابٌ لَهُ وَتَقُولُ وَيْلُ الشَّيْطَانِ مُثَلَّثَةَ اللَّامِ مُضَافَةً وَوَيْلًا لَهُ مُثَلَّثَةً مُنَوَّنَةً