s. (pl. اوتاد) 1. A stake; a peg; especially, a tent-peg. 2. (dual وتدان obl. وتدین) The tragus (of the ear). 3. (Ar. prosody) A three-lettered element of a foot. 4. (astron.) Each one of the four cardinal points or signs of the ecliptic at any given moment. 5. (geomancy) The first, fourth, seventh or tenth square of a scheme. 6. (onomancy) The first, fourth, seventh, or tenth letter of a scheme. 7. (mystics) Any one of four chief saints in the earthly hierarchy, who rules the east, west, north, or south quarter of the earth as the representative of the inferior of the two Imams who act under the Qutb or Gavs, the supreme head of the order.

اَلْوَتِدُ [el-vetid] (vâv’ın fethi ve tâ’nın kesriyle) Kazık ki bir nesne bağlamak için kakarlar.

Kazık.

اَلْوَتْدُ [el-vetd] (vâv’ın fethi ve tâ-yı fevkiyyenin sükûnuyla) ve اَلْوَتَدُ [el-veted] (fethateynle) ve اَلْوَتِدُ [el-vetid] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Ağaçtan düzülüp yere yâhûd duvara kakılan şey’e denir ki kazık ta’bîr olunur. Ve وَتِدٌ [vetid] 'Arûziyyûn ıstılâhında üç harfi müştemil olan cüz’e denir, عَلَى kelimesi gibi.

iz. ar. cm: evtâd. 1. Kazık, çadır vesâire kazığı. 2. ed. [arûzda] mısrâ’ın üç hurûftan mürekkep cüz’i ki bu harflerden ikisi müteharrik ve üçüncüsü sâkin olursa “veted-i mecmû’” ve sâkini iki müteharrikinin arasında bulunursa “veted-i mefrûk” denilir. 3. tş. Ense kemiği, azmü’l-veted. 4. rt. [hendesede] öbür ucu zâviye teşkil eden nısf-ı dâire. 5. Bir mevki’i mesâha etmek için nikat-ı lâzımeye dikilen renkli bayrak gönderi.

في بيته evinde oturmak, kazık çakmak, sabitlemek, الزرع ekin sapları kalınlaşmak.

Yerleştirmek, kazık çakmak, sabitlemek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; بيته evinde oturmak, çakmak, الزرع ekin sapları kalınlaşmak, oturtmak, kazık dikmek, gemi iki demir atmak, kazıklarla çevrelemek, çakılıp kalmak.

Kazık. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; , ağaç çivi, kulak çıkıntısı, tahta çivi, kavela, mıh, büyük çivi, enser, ekser, içine kilit vb giren demir parça, dübel, ağaç pim, başta bir kemik, direk.

, ağaç çivi, kulak çıkıntısı, tahta çivi, kavela, kazık, mıh, büyük çivi, enser, ekser.

اَلْوَتْدُ [el-vetd] (vâv’ın fethi ve tâ-yı fevkiyyenin sükûnuyla) ve اَلْوَتَدُ [el-veted] (fethateynle) ve اَلْوَتِدُ [el-vetid] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Ağaçtan düzülüp yere yâhûd duvara kakılan şey’e denir ki kazık ta’bîr olunur. Ve وَتِدٌ [vetid] 'Arûziyyûn ıstılâhında üç harfi müştemil olan cüz’e denir, عَلَى kelimesi gibi.