اَلْهَوْدُ [el-hevd] (hâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Tevbe ve rücû’ etmek; yukâlu: هَادَ يَهُودُ هَوْدًا إِذَا تَابَ وَرَجَعَ إِلَى الْحَقِّ Ve هَادَ [hâde] Yehûdî oldu ma’nâsına da gelir.

اَلْهَوَدُ [el-heved] (kezâlik) هَوْدَةٌ [hevdet]in cem’idir, hörgüçler ma’nâsına.

vn. & s. A forsaking error and returning to what is right.

a. pl. of هائد 1. Repentant. 2. (hence) The Jews, as having forsaken the golden calf and turned to God.

s. pl. of هودە, q. v.

اَلْهَوَدُ [el-heved] (fethateynle) هَوْدَةٌ [hevdet]nin cem’idir ki deve hörgücüne denir, aslâ kemiği olmayıp sâfî lahm ve şahm olmakla mülâyim olduğu için.

Yahudiler, israil oğulları.

Yavaş işlemek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; sarhoş etmek, yahudileştirmek, yahudileştirmek, sesi titreterek şarkı söylemek, içki sarhoş etmek, yavaş yürümek, başına vurmak.

اَلْهَوْدُ [el-hevd] (hâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Bir adam irtikâb ettiği kâra peşîmân olup ondan Hakk’a tevbe ve rücû’ eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: هَادَ الرَّجُلُ يَهُودُ هَوْدًا إِذَا تَابَ وَرَجَعَ إَلَى الْحَقِّ

prop. n. A name of men; especially, Heber, reputed a prophet of God.