sıf. ar. Pek ihtiyar ve za’îf (adam). n.

اَلْهَرَمُ [el-herem] (fethateynle) ve اَلْمَهْرَمُ [el-mehrem] ve اَلْمَهْرَمَةُ [el-mehremet] (mîm’lerin ve hâ’ların fethiyle) Pek pîr ve sâl-horde olmak ma’nâsınadır; yukâlu: هَرِمَ الرَّجُلُ هَرَمًا وَمَهْرَمًا وَمَهْرَمَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا بَلَغَ أَقْصَى الْكِبَرِ

Yaşlanmak, kocamak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; ihtiyarlamak.

iz. ar. Ziyâde ihtiyarlık, çok kocamış adamın hâli ve za’fı, za’f-ı pîrî.

Kocatmak, büyütmek, abartmak, çok ince doğramak, yaşlandırmak, satır ile dilimlemek.

İhtiyar, yaşlı. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; kocamış, ihtiyar adam, kart.

(a. i. c. : ehram) : (bkz. : ehram).

(a. i.) : 1) kocama, kocalma, ihtiyarlama. Hengâm-ı herem : ihtiyarlık zamanı. 2) n. i. Mısır Ehramlarından biri.

İhtiyarlık, piramit. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; kocamışlık, yaşlılık, piramit. أَهْرَامَات ج أَهْرَام / piramitler, ehram, iyice yaşlılık, zayıflık, zafiyet, elden ayaktan düşme.

iz. ar. cm: hirâm, ehrâm. 1. Mısır’da zamân-ı kadîmden kalmış meşhûr mahrûtî cesîm ebniyenin beheri. 2. rt. [hendesede] mahrûtî şekil; ناقص هرم herem-i nâkıs = bir tarafı eksik mahrût.