(a. i. c. : ehdâf) : 1) nişan, nişan alınacak yer, amaç, nişangâh. 2) meram, maksat, gaye, amaç.

الى hedeflemek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; الى amaç edinmek, الى öngörmek, الى amaçlamak, hedef almak, الى kastetmek, nişan almak, الى niyetlenmek, الى niyet etmek, الى tasarlamak, لِ، إِلَى yaklaşmak, لِ، إِلَى yakın olmak, tembel olmak.

iz. ar. 1. Nişan, nişan-gâh, amaç: hedefe vurmak, isâbet etmek. 2. mc. Kast ve merâm olunan nokta: hedef-i maksûdu.

اَلْهَدَفُ [el-hedef] (fethateynle) Mutlakan bülend ve yüksek nesneye denir, gerek binâ’ ve gerek kum tepesi ve gerek dağ olsun. Ve ok nişânesine denir; yukâlu: رَمَوْا فِي الْهَدَفِ أَيِ الْغَرَضِ Ve 'azîmü’l-heykel adama denir. Ve bir işe yaramayan tenbel ve uykucu ve girân-cân adama denir; yukâlu: رَجُلٌ هَدَفٌ أَيْ عَظِيمٌ وَكَذَا ثَقِيلٌ نَؤُومٌ

اَلْهَدْفُ [el-hedf] (hâ’nın fethi ve dâl’ın sükûnuyla) Bir yerde bir kimse belirip peydâ olmak ma’nâsınadır; ve minhu kavluhu: هَلْ هَدَفَ إِلَيْكُمْ هَادِفٌ أَيْ هَلْ حَدَثَ بِبَلَدِكُمْ أَحَدٌ سِوَى مَنْ كَانَ بِهِ Ve girmek ma’nâsınadır; yukâlu: هَدَفَ إِلَيْهِ إِذَا دَخَلَ Ve bir nesneye yaklaşmak ma’nâsınadır; yukâlu: هَدَفَ لِلْخَمْسِينَ إِذَا قَارَبَهَا Ve süst ve za’îf olmak ma’nâsınadır; yukâlu: هَدَفَ الرَّجُلُ هَدْفًا إِذَا كَسِلَ وَضَعُفَ

s. (pl. اهداف) 1. Any prominent, erect object. 2. A mark or target. 3. (dual. هدفان) A sight on any instrument.

اَلْهَدَفُ [el-hedef] (fethateynle) Her mürtefi’ olan nesnedir, gerek binâ gerek kum ya’nî gerek dağ. Ve ok nişânına dahi هَدَفٌ [hedef] dedikleri ve fermûde olan kimseye de هَدَفٌ [hedef] dedikleri bundan me’hûzdur.

(هَ دَ) [ ع. ] (اِ.) نشانه، غرض، نشانه تیر. ج. اهداف.