اَلنَّيْلُ [en-neyl] (سَيْلٌ [seyl] vezninde) ve اَلنَّالُ [en-nâl] (حَالٌ [hâl] vezninde ki elif yâ’dan maklûbdur) ve اَلنَّالَةُ [en-nâlet] (حَالَةٌ [hâlet] vezninde) Matlûba erişmek ma’nâsınadır ki dest-res olmak ta’bîr olunur; tekûlu: نِلْتُ مَطْلُوبِي أَنِيلُهُ وَأَنَالُهُ نَيْلًا وَنَالًا وَنَالَةً مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالرَّابِعِ أَيْ أَصَبْتُهُ Ve müte’addî olur; tekûlu: نِلْتُهُ إِيَّاهُ أَيْ صَيَّرْتُهُ نَائِلًا Ve نَيْلٌ [neyl] Dest-res olduğun şey’e denir, نَائِلٌ [nâ’il] gibi; ke-mâ se-yuzkeru. Ve bir adamı dilleyip nâmûsuna dokunmak ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: نَالَ فُلَانٌ مِنْ عِرْضِهِ أَيْ سَبَّهُ Ve نَيْلٌ [neyl] ve نَيْلَةٌ [neylet] ve نُولَةٌ [nûlet] (nûn’un zammıyla) Dest-res olacağın şey’e denir; yukâlu: مَا أَصَابَ مِنْهُ نَيْلًا وَنَيْلَةً وَنُولَةً وَهُوَ مَا تُصِيبُهُ مِنْ خَيْرٍ