اَلنَّمَصُ [en-nemas] (fethateynle) Bedende pek ince ve hurde olan kıllara denir, şöyle ki sarı tüy gibi görünür ola; yukâlu: فِي وَجْهِهَا نَمَصٌ أَيْ شَعْرٌ رَقِيقٌ دَقِيقٌ حَتَّى تَرَاهُ كَالزَّغَبِ Mü’ellif 'âdeti üzere müsâmaha ile tefsîr eylemiştir, zîrâ رِقَّةُ الشَّعْرِ وَدِقَّتُهِ حَتَّى تَرَاهُ كَالزَّغَبِ 'ibâretiyle tefsîr eylemiştir ki şa’r-ı rakîk ü dakîk te’vîlindedir. Ve نَمَصٌ [nemas] Pek kısa olan kuş yeleğine denir. Ve hasır otu nev’inden bir nebâta denir ki ondan sepet gibi ba’zı zarflara kapak ve tabaklar düzülür. Cevherî vehminden nâşî bunu nûn’un kesriyle takyîd eylemiştir.

اَلنَّمْصُ [en-nems] (nûn’un fethi ve mîm’in sükûnuyla) Kıl yolmak.

اَلنِّمْصُ [en-nims] (nûn’un kesri ve mîm’in sükûnuyla) Bir nev’ ottur.