s. (pl. انكال) 1. A severe bit for a horse. 2. A heavy chain or fetter. 3. Any instrument of punishment.

اَلنَّكَلُ [en-nekel] (fethateynle) نِكْلٌ [nikl]de lügattir, شِبْهٌ [şibh]le شَبَهٌ [şebeh] gibi.

اَلنَّكَلُ [en-nekel] (fethateynle) Şol ipe denir ki büyük kovanın aşağısına bağladıktan sonra bir ucunu dahi kovanın ağacına bağlarlar, ona عِنَاجٌ [‘inâc] dahi derler. Ve bahâdır ve zûr-mend ve cenk ve cidâl husûsunda mücerreb ve mübdi’ ve mu’îd olan dilâvere ıtlâk olunur; yukâlu: هُوَ نَكَلٌ أَيْ قَوِيٌّ مُجَرِّبٌ مُبْدِئٌ مُعِيدٌ Bu vasfla muttasıf olan ata da ıtlâk olunur; ve minhu’l-hadîsu: “إِنَّ اللهَ يُحِبُّ النَّكَلَ عَلَى النَّكَلِ” [Ve] مُبْدِئٌ [mubdi’] ve مُعِيدٌ [mu’îd] aslâ fâtir ve süst olmayan mukdim ve gayûr adama ıtlâk olunur, meselâ gazâ ve cihâdın birini edâ eyledikten sonra faysal vermeyip birine dahi mübâderet eder. Ve bu sıfatta olan yâhûd mü’eddeb ve münkâd olan ata da ıtlâk olunur.

s. 1. A rope fastened to the bottom of a large skin bucket, as well as to the cross-piece at its mouth. 2. A constant, persistent warrior and campaigner. 3. An untiring horse.

اَلنَّكْلُ [en-nekl] (شَكْلٌ [şekl] vezninde) İşkence ve نَكَالٌ [nekâl]i kabûl eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: نَكِلَ الرَّجُلُ نَكْلًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا قَبِلَ النَّكَالَ

Sakınmak, مِنْ، عَنْ geri durmak.

Pranga, gem. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; zincir, nikel, ni, atom numarası 28, bukağı, sağlam kelepçe, bağ zinciri, dizgin demiri.

ب eziyet etmek, hırpalamak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; işkence etmek, cezalandırmak, kötü biçimde dövmek, عَنْ vazgeçirmek, çektirmek, başkalarına ibret olsun diye cezalandırmak, nikel kaplamak.

Sakınmak, مِنْ، عَنْ geri durmak.

vn. & s. A receiving chastisement.