اَلنَّقِيرُ [en-nekîr] (nûn’un fethiyle ve kâf’ın kesri ve meddiyle) Şol çukurdur ki çekirdeğin arkasında olur ve fidan ondan biter. Ve نَقِيرٌ [nekîr] Şol ağaca derler ki onu delip içine nebîz korlar, gâyet kuvvetli olduğu için bu odur ki hakkında nehy vârid olmuştur, nebîzi şedîd olduğuna binâ’en. Ve نَقِيرٌ [nekîr] حَقِيرٌ [hakîr]e itbâ’ için dahi isti’mâl olunur; yukâlu: حَقِيرٌ نَقِيرٌ Ve نَقِيرٌ [nekîr] Asla dahi derler; yukâlu: فُلَانٌ كَرِيمُ النَّقِيرِ أَيْ كَرِيمُ الْأَصْلِ