Tükürmek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; (zehirini) boşaltmak, (dumanı) üfürmek, telaffuz etmek, (في, kalbe, ruha) esinlemek, balgam çıkarmak, deşarj etmek, kan tükürmek, boşaltmak, öksürerek çıkarmak, tahliye etmek, serbest bırakmak, tükürerek çıkarmak, salıvermek, koyvermek.

Üfürme, üfürük.

اَلنَّفْشُ [en-nefş] (nûn’un fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Pamuk ve yün makûlesi nesneyi parmaklar ile birbirinden ayırıp ditmek ma’nâsınadır; yukâlu: نَفَشَ الْقُطْنَ وَالصُّوفَ نَفْشًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا شَعِّثَهُ بِالْأَصَابِعِ حَتَّى يَنْتَشِرَ Ve mevâşî gece vakti çobansız kendi başlarına otlamak ma’nâsınadır; yukâlu: نَفَشَتِ الْغَنَمُ أَوِ الْإِبِلُ وَنَفِشَتْ نَفْشًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالْأَوَّلِ وَالرَّابِعِ إِذَا رَعَتْ لَيْلاً بِلاَ رَاعٍ

vn. & s. 1. A puffing breath slightly; a slight puff of breath. 2. A blowing anything in very small quantity from the mouth.

اَلنَّفْثُ [en-nefs] (nûn’un fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Üfürmek gibidir. Ve bu تَفْلٌ [tefl]den ekalldir. Ve تَفْلٌ [tefl] bir nesneye üfürmektir, bir mikdâr ağız yarıyla; yukâlu: نَفَثَ الرَّاقِي يَنْفُثُ وَيَنْفِثُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالثَّانِي Ya’nî “Efsûn okuyan kimse üfürdü” demek olur.

(نَ) [ ع. ]
۱- (مص م.) به دل کسی القاء کردن چیزی را.
۲- انداختن چیزی را از دهان.
۳- (مص ل.) تف کردن.

نفث

{النفاثات}: السواحر ينفثن، أي يتفلن إذا سحرن.