(a. i.) : nergis, (bkz : nergis).

اَلنِّرْجِسُ [en-nircis - en-nercis] (nûn’un kesri ve fethiyle) Ma’rûf şükûfedir ki zerrîn ta’bîr olunur. İstişmâmı bürûdetten hâdis olan zükâm ve sudâ’a nâfi’dir. Ve soğanını iki gece leben içre nak’ eyledikten sonra sahk edip re’sinden mâ-'adâ zekere tılâ olunsa âlet-i 'innîni kıvâma getirip ve fi’l-i 'acîb îrâsında garîbü’l-menâfi’dir. Bu, nerges-i Fârisî mu’arrebidir. “Nergesi çeşmine dedim benzer // İşitenler dedi ve fîhi nazar”.

(from P. نركس), s. The narcissus.

اَلنَّرْجِسُ [en-nercis] (nûn’un fethi ve cîm’in kesriyle) Nergis ki ma’rûf çiçektir, mu’arrebdir ve evvelinde nûn zâ’iddir, zîrâ kelâm-ı 'Arabda فَعْلِلٌ [fa’lil] yoktur ammâ نَفْعِلُ vardır. Ve eger bununla bir kimseye 'alem kosan munsarıf kılmazsın, zîrâ نَضْرِبُ gibi olur ve eger esmâda فَعْلِلٌ vezni üzere kelime olaydı munsarıf olurdu, نَهْشَلٌ munsarıf olduğu gibi, zîrâ esmâda فَعْلَلٌ [fa’lel] vezni üzere kelime vardır, جَعْفَرٌ [ca’fer] gibi meselâ.