اَلنَّخَشُ [en-nehaş] (fethateynle) Bir nesnenin aşağı tarafı eskiyip çürümek ma’nâsınadır; yukâlu: نَخِشَ الشَّيْءَ نَخَشًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا بَلِيَ أَسْفَلُهُ

اَلنَّهِشُ [en-nehiş] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) نَمِشٌ [nemiş] ma’nâsınadır ki zikr olundu; yukâlu: بَعِيرٌ نَهِشٌ أَيْ نَمِشٌ

Ve نَحِسَ a (نَحَس) kısmetsiz olmak.

اَلنَّخْشُ [en-nahş] (nûn’un fethi ve hâ’nın sükûnuyla) Kındırmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَخَشَ فُلاَنًا لَهُ نَخْشًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا حَثَّهُ Ve davarı pek sürmek ma’nâsınadır; yukâlu: نَخَشَ الدَّابَّةَ إِذَا سَاقَهَا شَدِيدًا Ve tahrîk eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: نَخَشَهُ إِذَا حَرَّكَهُ Ve rencîde eylemek ma’nâsınadır; yukalu: نَخَشَهُ إِذَا آذَاهُ Ve bir şey’in kabuğunu gidermek ma’nâsınadır; yukâlu: نَخَشَ الْعُودَ إِذَا قَشَرَهُ Ve bir nesnenin nuhbe ve nukâvesini ahz eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: نَخَشَ الشَّيْءَ إِذَا أَخَذَ نُقَاوَتَهُ Ve tırmalamak ma’nâsınadır; yukâlu: نَخَشَهُ إِذَا خَدَشَهُ Ve نَخْشٌ [nahş] Bir bölük mâla denir; tekûlu: أَعْطَانِي نَخْشًا مِنَ الْمَالِ أَيْ طَائِفَةً Ve arıklayıp mehzûl olmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَخَشَ الرَّجُلُ نَخْشًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَنُخِشَ عَلَى بِنَاءِ الْمَجْهُولِ فَهُوَ مَنْخُوشٌ وَهِيَ مَنْخُوشَةٌ إِذَا هُزِلَ

Kısmetsiz.

Sıkıntıya sokmak.

Şanssız, bahtı kara, yazısı kötü, kısmetsiz, uğursuz, berbat.

(a. i.) : 1) uğursuzluk, yümünsüzlük. 2) s. uğursuz, bahtsız.

Bakır kaplamak.

iz. ar. cm: nühûs. 1. Uğursuzluk, şe’âmet, sa’d mukâbili. 2. Uğursuz ve meş’ûm ve menhûs şey.